Pokrzyk |
Kuba |
|
|
Dołączył: 08 Paź 2009 |
Posty: 262 |
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 5 razy Ostrzeżeń: 0/5
|
Skąd: stąd Płeć: On |
|
|
|
|
|
|
41. W jaki sposób rozwiązuje sytuacje problemowe dziecko w okresie sensoryczno – motorycznym.
Sensus to po łacinie zmysł, motor to ten, który się rusza - ergo: w okresie sensoryczno-motorycznym dziecko rozwiązuje problemy dzięki konkretnym działaniom, których mogą doświadczyć jego zmysły. Dziecko nie myśli jeszcze abstrakcyjnie, więc jego problemy są tylko praktyczne. Np.: jak mam dosięgnąć do pluszaka, który leży na stole? Podejdę, spróbuję wyciągnąć rękę. Ale mam za krótką. O, coś tu wisi. Takie białe, szmaciane - to obrus. Pociągnę go. Ooo - pluszak się przybliża. Brawo! Yeah, eureka, odkryłem Amerykę.
42. W jaki sposób rozwiązuje problemy dziecko w fazie myślenia konkretno – wyobrażeniowego.
Na tym etapie dziecko dysponuje już wrażeniami, czyli pewnym uogólnionym obrazem jakiegoś zjawiska. Wrażenia powstają dzięki zapisowi zjawisk w receptorach - te przekazują informacje w postaci elektroimpulsów, zapisywanych w mózgu. Dzięki wyobrażeniom, najbardziej podstawowej formie procesów poznawczych, dziecko umie uogólnić mechanizm działania konkretnego. Wie zatem, że jeśli nóż kroi chleb, to zapewne kroi też inne rzeczy. Potrafi już na tym etapie dostosować swoje działanie do przedmiotów - umie kręcić poszczególnymi poziomami kostki Rubika, podczas gdy na wcześniejszym etapie umiało jedynie uderzać nią o podłogę i obracać z boku na bok. Coś by tu wypadało jeszcze napisać, ale nic więcej mi do głowy nie przychodzi...
43. Czym różni się rozwiązywania problemów w fazie myślenia operacyjnego od rozwiązywania problemów w fazie wcześniejszej.
Fazę myślenia operacyjnego należy podzielić na dwa podokresy: fazę operacji konkretnych i fazę operacji abstrakcyjnych (to się chyba jeszcze jakoś inaczej nazywa). W pierwszym okresie dziecko umie rozwiązywać problemy abstrakcyjne na konkretach: tzn. umie odejmować, posługując się liczydłem, przelewać wodę z naczynia do naczynia itp. Te operacje nie mają jednak jeszcze charakteru odwracalnego. Dopiero w drugiej fazie go nabierają. Teraz (f. op. abst.) dziecko potrafi dodawać, odejmować, dzielić i mnożyć w pamięci, operując abstraktami, czyli cyframi i liczbami. Wie również, że skoro 13-4=9 to 9+4=13. To samo tyczy się dzielenia i mnożenia. Zna i umie zastosować prawo zachowania masy. W przeciwieństwie do poprzednich faz dziecko nie musi już doświadczyć przedmiotu lub zjawiska, by umieć rozwiązać problem. Dysponuje szeroką paletą wyobrażeń, potrafi również dokonywać operacji w myśli. To zasadnicza różnica między tym, a wcześniejszymi okresami.
44. Wyjaśnij pojęcia: egocentryzm, animizm, artyficjalizm, antropomorfizm.
Egocentryzm - dziecko odbiera bodźce i ma pewne ogólne wyobrażenie o świecie, ale postrzega go tylko ze swojej perspektywy. Nie umie sobie wyobrazić, że ktoś inny może postrzegać dane zjawisko inaczej. Żyje w baśniowym świecie, gdzie wiele rzeczy ma symboliczną, magiczną właściwość. Skoncentrowane jest tylko na swojej perspektywie postrzegania świata.
Animizm - dziecko nadaje przedmiotom martwym cechy istot żywych.
Artyficjalizm - jak Deus Artifex, czyli Bóg Stwórca. Dziecko żyje w przeświadczeniu, że wszystko, co istnieje, zostało przez kogoś stworzone: bądź to przez człowieka, bądź przez istotę od niego wyższą, silniejszą.
Antropomorfizm - z greckiego, oznacza kształtowanie na wzór ludzki. To typowa cecha myślenia dziecięcego. Dziecko nadaje innym obiektom, nieludziom, cechy ludzkie - zwierzętom, roślinom - ponieważ nie umie inaczej wytłumaczyć sobie świata. Zresztą, jak już wspomniałem, dziecko żyje w tym okresie w świecie magicznym, który rządzić się może innymi prawami. |
|